The moral discourses of Epictetus, (Everyman's library. Classical. [no. 404]) Hardcover – January 1, 1933 by Elizabeth (translator) Epictetus; Carter (Author)

Ο Επίκτητος είναι ένας από τους σημαντικότερους εκπροσώπους της φιλοσοφικής σχολής των Στωικών και δραστηριοποιείται κατά τους δύο πρώτους μ.Χ. αιώνες. Σε αντίθεση όμως με τους προηγούμενους εκπροσώπους της εν λόγω σχολής (όπως π.χ. τον Ζήνωνα και τον Χρύσιππο), ο ίδιος δεν ασχολείται με ζητήματα που έχουν σχέση με την κοσμολογία και την τυπική Λογική και τα ενδιαφέροντά του κινούνται στον κλάδο της Ηθικής Φιλοσοφίας. Θα μπορούσαμε να υποστηρίξουμε ότι κατά κάποιον τρόπο επαναφέρει στο προσκήνιο τον τρόπο δια του οποίου είχε δραστηριοποιηθεί ο Σωκράτης, ο οποίος δεν ηκολούθησε την παράδοση των Προσωκρατικών και μετέφερε τις φιλοσοφικές έρευνες από το πεδίο της φύσης σε αυτό της ηθικής και της πολιτικής πράξης. Μελετώντας τα κείμενά του οδηγούμεθα στην εκτίμηση ότι ενασχολείται ενδελεχώς με το πώς το δρων υποκείμενο θα κατορθώσει να διαμορφώσει έναν υπεύθυνο προσωπικό βίο ανεξάρτητο από τις περιρρέουσες κοινωνικές συνθήκες. Επομένως, δεν θα ευρισκόμεθα εκτός θεωρητικής νομιμότητας εάν υποστηρίζαμε ότι ο στοχασμός του στρέφεται στο να συγκροτήσει μία φιλοσοφία του υποκειμένου εκείνου το οποίο επιμελείται ενδελεχώς την εσωτερική ποιότητά του και αποπειράται να συγκροτήσει με τον δέοντα σε ακεραιότητα τρόπο τον προσωπικό κόσμο των ενδιαφερόντων του. Το αν ο Επίκτητος μπορεί να χαρακτηρισθεί ως ο φιλόσοφος της προσωπικής αυτάρκειας, είναι ένα ερώτημα που δεν εξασφαλίζει εκ πρώτης ανάγνωσης άνετη απάντηση. Με τα όσα συνοπτικά θα ακολουθήσουν, θα επιχειρήσουμε να κινηθούμε προς μία απάντηση, όσον ένεστι, αντικειμενική χωρίς όμως την βεβαιότητα του ακριβούς επιστημονικού πορίσματος, καθότι ο ίδιος εγγράφει τις λεπτομέρειες των κανονιστικών αρχών άλλοτε στην αποχή και άλλοτε στην συμμετοχή, σε μία εποχή κατά την οποία οι ατομικοί και οι συλλογικοί αυτοπροσδιορισμοί ανήκουν στον αστερισμό του φαντασιακού και της ουτοπίας, των μακράν κείμενων από τις ένδοξες επιδόσεις του παρελθόντος.

Ο εν λόγω λοιπόν Στωικός φιλόσοφος της Ελληνιστικής πολιτιστικής περιόδου αλλά και της προσδιοριζόμενης πολιτικά-πολιτειακά από την Ρωμαϊκή αυτοκρατορία, υποστηρίζει πως τις καταστάσεις οι οποίες ευρίσκονται πέραν από την εμβέλεια των δυνατοτήτων-ελέγχων μας πρέπει να τις θέτουμε στο περιθώριο των ενδιαφερόντων μας και ότι δεν είναι απαραίτητο να σπεύσουμε να τις κατακτήσουμε γνωστικά σε ιδιαίτερα προκεχωρημένο βαθμό.
(ΕΠΙΚΤΗΤΟΣ: Η Ηθική Φιλοσοφία αναζητεί τους αυτόνομους βηματισμούς της)

ΚΕΦ.ΠΡΩΤΟ Το φιλοσοφικό πλαίσιο και η διδασκαλία του Επίκτητου
ΚΕΦ. ΔΕΥΤΕΡΟ Όψεις της φιλοσοφίας του Επίκτητου
Ι. Σημασιολογικές διαστάσεις τού φιλοσοφείν
ΙΙ. Τα γνωρίσματα του φιλοσόφου
III. Η αποστολή του φιλοσόφου
IV. Φιλοσοφείν: θεωρητική και πρακτική γνώση
ΚΕΦ.ΤΡΙΤΟ Η διάκριση «εφ' ημίν» και «ουκ εφ' ημίν» ως θεμέλια παραδοχή της φιλοσοφίας του Επίκτητου
Ι. Αφετηριακές διασαφηνίσεις
II. Η σημασία της κατηγοριοποίησης
ΚΕΦ.ΤΕΤΑΡΤΟ Οντολογικές και ηθικές διαστάσεις της προαίρεσης
Ι. Εννοιολογικοί προσδιορισμοί
ΙΙ. Ο ρόλος της προαίρεσης στη φιλοσοφική διδασκαλία του Επίκτητου
ΚΕΦ.ΠΕΜΠΤΟ Οι "τρεις τόποι" ως πεδία φιλοσοφικής μαθητείας
Ι. Σημασιολογικές οριοθετήσεις
ΙΙ. Η έλλογη διευθέτηση των "παθών"
III. Εννοιολογικές ορίζουσες των "καθηκόντων"
ΚΕΦ.ΕΚΤΟ Η θεολογία του Επίκτητου
Ι. Η ύπαρξη του θεού
II. Η σχέση του ανθρώπου με τον θεό
III. Η παρουσία του θεού στον κόσμο
IV. Θεία πρόνοια και κοσμοπολιτισμός
V. Οι αντιλήψεις για την αυτοχειρία και την ειμαρμένη
VI. Οι συνάφειες της διδασκαλίας του Επίκτητου με τον Χριστιανισμό
ΚΕΦ.ΕΒΔΟΜΟ Ελευθερία και προαίρεση: ο ευδαίμων βίος
Ι. Οι ηθικές διαστάσεις του ελευθέρως πράττειν
II. Ανασχετικοί παράγοντες της ελευθερίας
III. Αυτεπίγνωση και Ορθοκρισία
IV. Το φιλοσοφείν ως δυνατότητα επίτευξης της εύροιας βίου
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΙΚΕΣ ΔΙΑΠΙΣΤΩΣΕΙΣ
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ
Α' ΠΗΓΕΣ
Β' ΜΕΛΕΤΕΣ
Γ' ΛΕΞΙΚΑ-ΕΓΚΥΚΛΟΠΑΙΔΕΙΕΣ

ΚΕΙΜΕΝΟ ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ
ΔΙΑΤΡΙΒΗ Α'
ΔΙΑΤΡΙΒΗ Β'
ΔΙΑΤΡΙΒΗ Γ'
ΔΙΑΤΡΙΒΗ Δ'

Bibliographic Details